Categorie: 365 dagen vakantie

Het moet niet veel gekker worden, in New York is een iPod hotel waar je in je kamer gewoon je iPod kan inpluggen. De naam, het Podhotel 😉

Ik zal het voor jullie testen begin augustus………

Het is makkelijk om in de trein te blijven te zitten en elk station aan je voorbij te laten razen. Vandaag doen we het anders, stap eens uit, al is het maar voor 5 minuten en verwen jezelf (ik bedoel echt alleen jezelf) met een moment van rust, innerlijke observatie of gewoon even genieten van iets moois. Probeer je daarbij zoveel mogelijk te ontspannen en kijk ook eens bewust naar je ademhaling. Je zal zien dat er weer nieuwe energie gaat stromen.

Misschien kies je er wel voor om een trein later te nemen…..

😉

Dit wil ik even met jullie delen. Vanmorgen stuurde Hennie mij in alle vroegte de nieuwste hype op communicatie en entertainment gebied, de Apple iPhone. Dit soort machines zijn voor velen van ons gewoon onderdeel van ons leven geworden. Kijk eens naar de onderstaande link http://crunchgear.com/2007/06/26/roundup-apple-iphone-reviews/ daar zijn twee video’s te vinden….

 

.. het is niet gelukt om het Solse gat te bereiken, een gat van 40 bij 20 meter was vanmorgen even zoek. Waarschijnlijk verloot tijdens een ijsprijs van de nationale postcodeloterij. Maar ik was wel met een top team onderweg, ook de temperatuur was super. Zo vlak voor de langste dag was de natuur in topconditie, nog net even in de lente een zomers gevoel. Het water parelde over mijn voorhoofd en na 2 1/2 uur weer terug op in het hotel vol energie. Verslaafd?? Nee hoor maar wel lekker. I sew the Solse gat

 

Ik doe een podwalk in de buurt van het Speuldersbos, niets mis mee. Nu schijnt er in dit bos een brede inzinking van 40 bij 20 meter te zijn. Er zijn veel sterke verhalen over dit gat te vertellen. Op deze plek in “the bible belt” werd vroeger, in de nacht de zwarte mis voorgelezen  door heksen, toverkollen en boze geesten. Bij nader onderzoek blijkt dat het gat ontstaan is omdat er een groot stuk ijs uit de ijstijd langzaam gesmolten is. Ik ga er morgen naar toe en zal verslag doen………..

Vandaag liep ik weer eens door de natuur, luisterend naar een boek van Remco Claassen – Ik. Ergens halverwege het boek geeft hij een voorbeeld welke lading een woord soms individueel teweeg kan brengen en als voorbeeld noemt hij status. Aan dit woord hangen sommige mensen zich op en anderen hebben er  een vreemde allergie mee. Statusgevoeligheid heeft hij een nieuwe lading meegegeven nml: “verhoogd comfort gevoeligheid”. Ik kan er wel wat mee……

 

 

“Het zou mooi zijn boeken te kopen als we de tijd om ze te lezen erbij konden kopen.”Schopenhauer zou dit gezegd hebben en voor veel managers vandaag de dag een herkenbaar probleem. De tijd ontbreekt om alle vakliteratuur in je domein van expertise te lezen, niet uit onwil, geen desinteresse, maar prioriteiten stellen gaan vaak ten koste van tijdsintensieve bezigheid als boeken lezen. Nieuwsgierig?? Kijk eens op WWW.PODWALKS.NL

 

Volgende week weer podwalken met een mooi team, klinkt simpel maar wat is het??? Lees het op podwalk.nl Voor mij begint dan een paar dagen van te voren al het voorbereidende werk, pods laden, vol met groene stroom, en een luisterboek.

Dit keer lopen we “Eat that Frog”  door Brian Tracey (Engels gesproken, ISBN 978-1572707207) Bryan Tracy wordt ook wel de verkoopgoeroe genoemd, daarnaast behoort hij tot een van de time management autoriteiten. In zijn boek “Eat that frog” frist hij op een simpele manier het geheugen weer op met een soort best of time management. Doorspekt van mooie metaforen weet Tracy in 21 praktische stappen u uit de dagelijkse waan van de dag te houden en ook bewust te zijn van de belangrijkste digitale tijdsdieven (email, mobiele telefoons en Internet). Onder het motto:

Eet elke ochtend een grote levende kikker. 

Vorige week kwam ik een aantal nieuwe mensen tegen, Sanne Roemer, Lylke de Vries en ook een goede bekende Gaston Serpenti. Allen op een of andere manier bezig met web 2.0, feeds etc, etc….. Maar ze hebben ook allemaal gemeen dat ze zijn vanuit hun authentieke kern. Begrijp nog niet veel van de feeds, maar het voelt wel lekker zoals de Starfish en de Spider the unstoppable power of leaderless organizations. Ik laat me daarom lekker inspireren het voelt als lucht, licht en lol.