Verplichte stagekost voor een culturele antropologie student was en is het bezoeken en observeren van andere “beschavingen”, om de onderlinge samenhang van verschillende culturen in kaart te brengen. Tegenwoordig gaan vele studenten vanuit allerlei opleidingen met veel tamtam drie maanden, in zgn derde wereld landen, een schooltje bouwen, weeskinderen tijdelijk verzorgen om ze daarna met nog meer verlatingsangst weer achter te laten of andere vormen van “hulp” brengen.
Om aan dit soort liefdadigheidstoerisme deel te nemen, zijn er grote organisaties actief die tegen fikse vergoeding een plek aan de jonge wereldverbeteraars uitdelen. Dit bedrag wordt zonder blikken of blozen overgemaakt, omdat deze vorm van liefdadigheid en internationale ervaring later een goede aantekening op de CV kan zijn.
Om het geheel tot een nog groter hoogtepunt te laten komen, worden de trotse ouders en andere familieleden ingevlogen aan het eind van de stageperiode, om ter plekke in een resort deze goeddoenerij te vieren en af te ronden. Een vorm van modern kolonialisme.
Je hoort mij niet zeggen dat ik tegen hulpverlening en “ontmoetingen” ben. Het tellen van je zegeningen en beter begrijpen en in contact zijn met de medemens rond de wereld geeft een breder perspectief op de samenleving en zal volgens mij alleen maar bijdragen tot een nog betere wereld. Maar mag er ietsje nederiger mee omgegaan worden?! Doe het vanuit een missie en laten we ons gedragen als nazaten van moeder Theresa.