Vorige week had ik goed gesprek mijn Afrikaanse bloedbroeder en vriend Malick Ceesay. Hij vertelde mij dat er in zijn geboorteland geen burn out bestond. Ik vertelde hem dat we dat niet zomaar moesten romantiseren, want ook in zijn land worstelt de mensheid met specifieke problemen met soms uitzichtloze gevolgen.
Deze week hebben we te maken met de week van de werkstress, waarbij er allerlei preventieve maatregelen ingezet worden. Hardlopen in de pauze en allerlei workshops om meer plezier op de werkvloer te ervaren.
Vaak zorgt trainen en coachen op gedrag en resultaat, dat de bovenstroom in balans blijft, maar individueel en in het team speelt er in de onderstroom nog veel meer. Luisteren, herkaderen, plek benoemen en geven, relativeren, meenemen in het grotere gedachtegoed om maar wat steekwoorden te noemen. Voor de symptomen van werkstress is het mogelijk om ook systemische interventie in te zetten. Gewoon tijdens een wandeling in de natuur even maandelijks afstand nemen.
Ik neem je graag mee.